Forum Klasyków

lamia/lesbia

"Ego te quae plurima fando
enumerare vales numquam, regina, negabo,
promeritam nec me meminisse pigebit Elissae
dum memor ipse mei, dum spiritus hoc regit artus.
Pro re pauca loquar. Neque ego te abscondere furto
speravi (ne finge) fugam, nec coniugis umquam
praetendi taedas aut haec in foedera veni...
Sed nunc Italiam magnam Gryneus Apollo,
Italiam Lyciae iussere capessere sortes;
hic amor, haec patria est...
(...)
Desine meque tuis incendere teque querellis."

Przypuszczam, że wszyscy już śpią, albo uczą się pilnie na dzisiejszy egzamin, albo ewentualnie mają lepsze zajęcia; ale naszła mnie ochota, żeby podzielić się z wami swym świętym oburzeniem, które ogarnęło mnie po lekturze powyższego fragmentu wiadomego dzieła. Czy wy też uważacie, że pobożny Eneasz był wrednym, bezdusznym, nieczułym [wstawić odpowiedni rzeczownik]? Czy może tylko ja mam coś z głową?

calpurnia

Dopiero teraz to odkryłaś? Pobija go tylko św. Aleksy, który zostawił żonę w noc poślubną, aby spędzić swe ascetyczne dni pod schodami, gdzie wylewano na niego zawartość nocnika...

Hekate

Wiecie, co? Lubię te studia dlatego, że są ludzie, którzy potrafią przywrócić mi humor, tak jak wy właśnie tutaj swoją rozmową i dzieleniem się swoimi odczuciami i w ogóle lubię starożytność, bo czasami bywa zadziwiająca Very Happy

lamia/lesbia

Może nie byłam wcześniej przewrażliwiona na pewne niuanse, hehe. Ale Aleksy ma tę przewagę, że ta jego Famijana wydawała się zadowolona z obrotu sprawy, zresztą, mogła zdaje się liczyć na ponowne zejście na tamtym świecie. A może Eneasz był piękniejszy, albo co Smile

Chodziło mi raczej o styl odejścia, nie o pobożny pretekst Wink